Aristotales de güzelliği Yunanların her gün kullandıkları anlamda kullanır, estetiğin konusu olarak görmez. Ona göre güzel, herşeyden önce canlı ve doğal olmalıdır. Doğa biçimleriyle sanat biçimleri arasında karşılaştırmaya girmez. Hocası Platon gibi güzeli matematiksel temellerde değerlendirir. Bununla beraber Aristotales‘ in farklı bir düşüncesi olarak; büyük ve çok küçük olanın güzel olarak nitelendirilemeyeceğidir. Grek felfesine de uyan bu düşünce, kavranamayanın güzelliğini yitirdiğinden bahseder. Bunun için daha sonra ‘yüce’ kavramı ortaya çıkmıştır