Kant‘ ın yüce temellendirmesi estetik bilimi açısından önem teşkil eder. Kant sonrası felsefede filozoflar, ‘yüce’ kavramını, Kant‘ ın ‘yüce’ temellendirmesine koşut ya da karşıt olarak incelemişlerdir. Kant’a göre güzel, sınırlı(Aristotales‘in ifadesiyle belirli bir büyüklük) ve belirli bir nesne iken, sınırsız ve insan algılarını zorlayıcı nitelikler taşıyan nesneler yüce’dir. Örneğin: Mona Lisa tablosu bir çevçeve içinde yer almasından, ebatlarından, kavranılabilirliği açısından güzel, La Sagrada Famillia Katedrali büyüklüğü, insan algısını zorlayıcılığı bakımından yücedir.