APEİRON

Anaksimandros görünen dünyanın ve ondaki değişmenin açıklanmasına yönelik olarak varlığın aslının esasısının ne olduğu ve bu kaynaktan bütün varolanların nasıl meydana geldiğini APEİRON kavaramını temele alarak açıklamağı denemiştir. Ona göre bütün varolanlar Apeiron'dan meydana gelmişler ve yine zorunlu olarak Apeiron'a geri döneceklerdir. Apeiron yaşlanmayacak olan ve doğmamış olan bir şey olarak tasavvur edilmesiyle asıl gerçeklik olarak varolanlar ise geçici olmalarıyla 'bir süreliğine ' varolmuş olanlar olarak yani görünüş olarak düşünülmüşlerdir. Temel madde olarak "sınırsız" olan , kökensiz, yok edilemezdir ve onun hareketi de sonsuzdur. Bu hareketin sonucuysa varolanların 'ayrışması 've ortaya çıkmasıdır. 
Apeiron kavramı bir yönüyle 'sınırsız' diğer yönüyle 'belirsiz' kavramlarıyla açıklanabilir. Apeiron'un sınırsız olması , içerisinde yaşadığımız dünyadaki bütün tek tek varolanların kendisinden meydana gelmiş olduğu ve halen varolanların kendisine geri döneceği düşünüldüğünde bütün varolanların ve gelecekte varolacak olanları da içinde barındırabiliyor olması anlamındadır. Bu konuyla apeiron adeta varoluşa gelecek olanların ve varoluştan kalkacak olanların kendisinde saklandığı ve saklanacağı bir 'depo' işlevindedir. Apeironun belirsiz olmasıysa belirli niteliklere sahip olan tek tek varolanların aksine , bir niteliği ya da belirlenimi bulundurmaması, belirlenim dışı olmasıdır. Anaksimandros'a göre toprak, hava, su ve ateşin hepsi birlikte yahut herhangi birisi 'apeiron' olmadığı gibi bunların sahip olduğu sınırlı nitelikler de apeironda bulunmaz .
Yine bu temel düşünceden hareketle bütün evrene hakim olan , söz konusu varolma ve kaynağa geri dönmenin nedeni olarak ise ahlaki bir ilke öne sürülmektedir. Bu ilkeye göre her şeyi , içiresinde biçim almamış, somut olarak varolmayan tarzında barındıran apeiron, varolma, yani somut varolanlar olmak isteyenlere engel olmamakta fakat varolmanın bedeli olarak da yok olmayı yani apeirona geri dönmeyi şart koşmaktadır. Nietzsche'nin yorumuyla ' Her varolan mutlaka yok olmayı tadacaktır.