Heraklietos'un gözünde doğa bir kitaptır ve uygun şekilde kaleme alınmış sözlerle okunur. Doğa, insanlarla konuşmaktır ama ona kulak vermek gerekir. İnsanların çoğu duymasını ve görmesini bilmedikleri için bu büyük kitaptan yararlanmayı da başaramamaktadırlar.Herakleitos " ruhları barbar olanlar doğanın dilini anlamazlar " diyerek doğaya ilişkin hakikatlerin bilgisinin aynı zamanda bir yönüyle dilsel olduğunu ifade etmektedir. Burada geçen barbar ifadesi herhangi bir dili bilmeyen insanlar anlamında kullanılır. Bir başka yerde ise şöyle denir; " ruhları barbar olan insanlar için gözler ve kulaklar kötü tanıktır ." Bu yüzden doğanın bilgisine hazırlanmak için insanın doğanın diline ruhunu hazırlaması gerekir. Bütün bunlardan yolara çıkılarak düşünüldüğünde tek başına deneyin , görmenin ve işitmenin insanı bilge yapmayacağı anlaşılmaktadır. Önemli olan görme ve işitme sonucu elde edilen verileri değerlendirecek bir kavrayışa sahip olmaktır. Herakleitos'a göre asıl sorun görmek değil, görmesini bilmektir ve insanların büyük çoğunluğu görme ve işitme duyularından yararlanmasını bilmememektedir.